Zuma wil dansen.  Ze wil beroemd worden. Het grote probleem is niet omdat ze vier lange poten heeft. Alle giraffen hebben dat en sommige hebben zelfs nog veel langere poten dan Zuma. Nee, het echte probleem is dat Zuma niet kan dansen. Echt waar, als ze nog maar probeert dan valt ze om.

“Ach, het komt wel goed,” zegt mama wanneer ze haar dochter weer ziet stuntelen.

“Ooit zal ze het wel leren,” zegt papa als ze weer eens plat op haar buik ligt in het hoge gras.

Zuma heeft  Nora het nijlpaard ook zien dansen en als een nijlpaard kan dansen dan kunnen giraffen dat ook vind Zuma. Dus oefent ze heel veel. De andere dieren houden hun adem in wanneer ze naar Zuma kijken.

Haar papa en mama vragen zich af of het toch niet beter is om een andere hobby te zoeken. Maar Zuma is vastbesloten. “Als Nora kan dansen dan kan ik dat ook,” zegt Zuma boos.

“Ojee,” zeggen mama en papa, “straks breekt ze nog een poot!”

Als papa een kronkel in zijn nek krijgt, weet mama zeker dat hij het niet langer kan aanzien. Zuma heeft het niet door dat papa en mama zich zorgen maken. Ze kan maar aan één ding denken. En dat is dansen!

Glorie is ook een beroemde olifant die danst. Ze is op weg naar de rivier. Eigenlijk is Glorie helemaal niet aardig. Ze is gemeen en bovendien erg onbeleefd. Ze loopt steeds met haar hoofd in de wolken en kijkt niet naar de andere dieren. Toch wil Zuma dat Glorie haar ziet dansen. Misschien kan ze dan haar droom waar maken.

Wanneer de zon hoog aan de hemel staat is Glorie aan de rivier aangekomen. Zuma is best zenuwachtig. Ze voelt kriebels in haar buik.  Ze heeft de hele nacht geoefend. Met haar mooiste rokje aan begint Zuma te dansen. Ze draait een pirouette, swingt met haar heupen en buigt diep door haar poten.

“STOP!” klinkt het. Maar Zuma heeft zo’n zin in dansen dat ze niet door heeft dat Glorie bijna paars is van woede. “Stop!!” klinkt het weer als een trompet, maar dan zo luid dat alle dieren in de buurt verschrikt opkijken. Maar Zuma doet alsof ze het niet hoort. Ze danst verder en geniet. Glorie draait haar dikke kont en rent weg.

“Fantastisch, geweldig! Heel bijzonder! een dansende giraffe!” roept Jaap stokstaart.

Jaap heeft een dansschool en is stiekem komen kijken. “Zo’n talent hebben wij nog niet in onze school,” zegt Jaap. “Zo’n danstalent kunnen wij wel gebruiken.”

Zuma stopt onmiddellijk en kijkt naar Jaap. “Wauw, echt waar?” vraagt ze verwondert.

“Natuurlijk,” zegt Jaap. “We maken er een groot feest van.”

Zuma rent naar haar mama en papa en vertelt het grote nieuws.

Alle dieren zijn uitgenodigd  en nemen plaats voor het podium. Er is heel wat kabaal. Maar wanneer de muziek begint is iedereen stil. Zuma komt op in haar mooiste glitterrokje. Ze danst alsof ze nog nooit iets anders gedaan heeft. Ze doet zelfs een speciaal danspasje met haar vier lange poten. Iedereen zit met open mond te kijken. Wanneer de muziek stopt maakt Zuma een diepe buiging. Alle dieren staan recht. Er klinkt een groot applaus met gebrul en getrompetter. Mama en papa zijn super trots op hun dochter. Na het feest vraagt Jaap of Zuma voor altijd wil komen dansen.

Natuurlijk wil Zuma dat, wat had je gedacht.

“Zie je wel,” zegt papa, “ze heeft altijd al talent gehad.”

Nu is Zuma een beroemde  danseres. Wie wil die kan het!